Beste lezers,
We willen u meenemen in een reisverslag over onze meiden en 1 man werkvakantie naar Paptamási in Roemenië die we hebben gehad van vrijdag 26 april tot 4 mei 2024.
In het fietsenhok zijn we om 01.30 uur begonnen met gebed en daarna zijn de 24 mensen uitgezwaaid door de thuis blijvers. We vertrokken met 2 busjes en 2 auto`s, volgepakt met enthousiaste mensen, koffers, spullen voor de werkvakantie en lekkers voor onderweg. De heenreis van 1700 km is voorspoedig gegaan en we mochten vrijdagavond veilig in Paptamási aankomen. Gastvrij opgewacht met een warme maaltijd door dominee Pál László en zijn vrouw Timea. De bedden in het gastenverblijf waren al opgemaakt zodat we heerlijk konden gaan slapen na een vermoeiende reis. We mogen allemaal gezond opstaan op deze zaterdagmorgen en we maken een start met het schuren van het hekwerk rondom de kerk. De meiden beginnen vol goede moed en worden aangemoedigd door Adrie die het schuur- en verfwerk in goede banen leidt. Een jongerengroep van de kerk komt ieder zaterdagmorgen oefenen met hun gitaar in het catechisatie gebouw en we nemen er even een kijkje. We bedenken ter plekke dat zij ons kunnen begeleiden in de kerk op zondag als we “Hoe groot zijt Gij” hopen te zingen. Dus oefenen we met hen en gaan daarna weer aan het werk. Als we die avond gegeten en gedoucht zijn rijden we naar de stad Oradea om de prachtige gebouwen van deze stad te bekijken en eten we een ijsje. Wat een verschil met de armoede die we zien in de dorpen en aan de rand van de stad. Op zondag luisteren we eerst naar een Nederlands dienst om daarna naar de kerk te gaan van Paptamási. De dominee heeft een korte samenvatting van zijn preek in het Nederlands vertaald en daardoor weten we waar het in de preek over gaat. Want het Hongaars is voor ons nog steeds niet te volgen op een paar woorden na. We worden in de dienst hartelijk bedankt voor onze aanwezigheid in het dorp dat zeer gewaardeerd wordt. Na de preek zingen we het lied en nog een psalm en brengen we de groeten over vanuit Nederland. Er staat `s middags een rijk gedekte tafel klaar met Hongaarse lekkernijen waaronder de koolrolletjes. Deze worden door de meeste met smaak gegeten maar voor sommige is het Hongaarse eten wat vreemd en eten liever een wafel met chocopasta! ;-) Al het eten wat deze dagen voor ons word klaar gemaakt word door gemeenteleden gedaan. Als een echte Hongaarse zorg je natuurlijk wel dat er meer dan voldoende eten op tafel staat. Ze schieten een beetje in de stress als er een schaal leeg gegeten wordt. We krijgen twee keer op een dag warm eten zoals zij zelf ook gewend zijn. Op deze zondag was er door de commissie een zangmiddag georganiseerd in Kiskereki waaraan we als meidengroep ook deelnamen. Het was een fijne middag om elkaar te ontmoeten, te zingen en voor de Roemenen de meditatie te horen die ds. Mike Pál uit Kéc gehouden heeft. Dit alles kon natuurlijk niet beëindigt worden zonder een maaltijd, gastvrijheid is daar iets vanzelfsprekend!
Maandag is een schuur- en verfmorgen en staan onze toppers om 07.00 uur buiten bij het hekwerk. De Romavrouw die elke dag langs loopt stopt en kijkt hoe het gaat. Christine vindt ze aardig en zij krijgt door het hekwerk heen een aai over haar wang. Karoly, de klusjesman is aanwezig om een hekwerk te repareren en dat lukt hem met de weinig middelen die hij heeft heel goed. Na de lunch gaan we naar Kéc om bij de mannenploeg te kijken die daar een tuin aan het aanleggen zijn. We lopen door de Romawijk en zien huisjes die wel wat onderhoud en een likje verf kunnen gebruiken. We maken met verschillende een praatje met handen en voeten, bekenden krijgen een warme omhelzing. Fijn om elkaar weer te ontmoeten. Het diner nuttigen we in “Het Nest”, een prachtig nieuw gebouw voor allerlei activiteiten voor jong en oud.
Dinsdagmorgen gaan we weer vroeg aan de slag met de kwast omdat we `s middags de kinderevangelisatie middag hebben. Er komen op deze middag 38 kinderen die een verhaal uit de bijbel horen (over de hemelvaart), een bijbeltekst meekrijgen (Handelingen 1:11b), een knutselwerkje maken en spelletjes buiten doen. Een hele fijne middag voor het hele team en de kinderen. Mooi dat er zo door middel van eenvoudige middelen Gods woord uitgedeeld mag worden. Woensdag gaan we verder met het hekwerk en omdat het prachtig weer is hebben we een uitje naar het water. Daar hebben we een rustige middag en ontspannen we heerlijk. Deze dag is de dochter van de dominee jarig en gaan we met z`n elven op visite en nemen alle 11 een cadeautje mee. Daarna zijn we door klusjesman Karoly, zijn vrouw en dochter uitgenodigd om koffie te komen drinken. Een gezellige avond met veel gastvrijheid is het gevolg. Donderdagmorgen zijn er meiden die samen met Adrie de zonsopkomst gaan bekijken. Een prachtig gezicht om de zon te zien op komen boven het landschap….”Hoe groot zijt Gij!”
Daarna worden er in de stad Oradea boodschappen gedaan om `s middags bij arme gezinnen te brengen. Hier zien we dat er achter de hekwerken die veelal voor de huizen staan armoede is. Ieder huis heeft zijn kruis en ieder hart zijn smart. Fijn dat we op deze manier wat mogen bijdragen. De dominee gaat met ons mee om te vertalen maar zeker ook om een luisteren oor te bieden en waar nodig een woord te spreken ter bemoediging maar soms ook ter waarschuwing. We eindigen deze bezoeken met te lezen uit de bijbel en met gebed.
Als “dank je wel” krijgen we een diner aangeboden door een ouderling die zelf een restaurant heeft. Daarna gaat de leiding naar Valea Lui Mihai om spullen bij het Social Center te brengen en op visite bij Areke, een Nederlandse mevrouw die al 20 jaar in Roemenië woont en werkt onder Roma kinderen met een rugzakje. Een warm welkom en een goed weerzien. De meiden zijn in Kiskereki en gaan daar naar gezinnen om voedselpakketten te geven. De leiding gaat de meiden ophalen maar ze zijn aan het zingen bij een echtpaar die hun huis open zet voor de groep uit Nederland. Het werd een bijzondere avond doordat er met hart en ziel gezongen werd tot eer van God en onze Schepper! Vrijdagmorgen maken we onze verfklus af en is er meer gedaan dan we van te voren hadden kunnen bedenken. Heel fijn dat we dit voor de gemeente van Paptamási hebben gedaan en dat we een voorbeeld zijn geweest om onze naaste te helpen, aldus László.
Vrijdagmiddag krijgen we een pot honing van de gemeente voor de ‘sweet memories’ en een mok met een bijbeltekst erop als dank! De avond wordt door de chauffeurs gebruikt om ‘voor’ te slapen en de anderen hebben met elkaar een gezellig avond. `s Nachts om 01.00 uur vertrekken we uit Paptamási en worden uit gezwaaid door het dominees echtpaar Pál, koster Gyongyi en Karoly, Márta met Flower. Onze reis van 1700 km terug kan beginnen.
Helaas gaat het na een uur mis met de bus, de Multyriem is gebroken. We kunnen niet verder met de bus en wachten 3 uur op de taxi`s. Zij brengen ons naar een hotel in Debrecen in Hongarije. Daar mogen we blijven tot 11.00 uur in de morgen en dan moeten we weer verder maar we weten op dat moment nog niet waar heen. We bidden, we slapen en eten wat en om 10.15 uur worden we gebeld door de ANWB dat er 2 auto`s beschikbaar zijn om 11.00 uur op het vliegveld. God zorgt! Hij leidde ons van stap tot stap. Het is een half uurtje lopen naar de huurauto`s en zo kunnen we dan om 13.30 uur zaterdagmiddag onze reis vervolgen. Na 12 uur vertraging en 15 uur rijden komen we veilig maar moe op het kerkplein aan en staan familieleden ons op te wachten. Alle dank aan de Heere die ons bewaarde en veilig thuis bracht! We kunnen terug zien op een mooie, emotionele en waardevolle week met elkaar. Een hartelijke groet van alle deelnemers, hun reactie op de werkvakantie ziet u hieronder:
Adrie & Henriëtte:
Beste lezers, wat een contrast na een mooie week met veel ervaringen in Roemenië weer terug in Nederland. Alles lijkt anders en toch is er geen contrast. Wat ons verbindt is het geloof in de redding door Jezus Christus en dat is daar en hier nodig, en wij hebben afgelopen week ervaren met de Nederlandse jongeren en de Roemeense medemens dat Hij werkt, we kijken met veel genoegen terug op deze week. Een hartelijke groet en zegen van Henriëtte en Adrie Geurtsen
Jannie:
Prachtig hoe jongeren groep in een week tijd zoveel met elkaar kan delen! Hoe er over veel dingen met elkaar gesproken kon worden en dat ook onze jongeren een serieus gesprek niet uit de weg gaan. Dat heeft me een andere kijk op onze jonge mensen gegeven! En natuurlijk werd er gelachen en genoten we van alles wat op ons pad kwam. Het was mooi om zo met elkaar bezig geweest te zijn voor onze naasten in Paptamási.
Christine:
Ik kijk ontzettend positief terug op de werkweek, we hebben gelachen met elkaar, maar er was ook ruimte voor een serieus gesprek dat was erg fijn.
We hebben mensen mogen helpen, en werk mogen verrichten waar het hele dorp profijt van heeft. Van geven word je rijk!
Teunice:
Ik heb genoten van deze werkvakantie! Veel mooie ervaringen, indrukken en levenslessen wijzer kwamen we terug. We konden de mensen helpen en tegelijk ook veel van hen leren. Een prachtige ervaring!
Marieke:
Het was een indrukwekkende week, vol met mooie indrukken. Omdat je de armoede een keertje met je eigen ogen ziet. Ik heb er veel van geleerd!
Leanne:
Zingen tijdens het klussen, gezelligheid, fijne gesprekken, contacten met de plaatselijke bevolking, gastvrijheid, een groep geweldige mensen, waardevolle momenten tijdens erediensten, beseffen hoe bevoorrecht we zijn, merken hoe bepaalde omstandigheden afhankelijk van Hem maken.
Allemaal dingen van deze werkvakantie, waarin we iets mochten betekenen voor onze naaste. Ver weg, maar toch dichtbij. Ik ben dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken.
Nienke:
Wat een ontzettend mooie week hebben we gehad met elkaar! Klussen, er zijn voor de mensen om ons heen, eten en luiers uitdelen, lachen, goede gesprekken met elkaar en genieten van het heerlijke weer! Kortom: met elkaar een prachtige ervaring rijker!
Manon:
Het was echt een super gave week. We hebben echt hele mooie momenten beleefd. Van grappige gesprekken tot serieuze gesprekken... het was allemaal mogelijk. Ik besef nu dat arme mensen ook rijk kunnen zijn, en dat je met weinig ook heel tevreden kan zijn. Het was ook fijn dat we een hechte groep waren ook al kenden we elkaar niet of nauwelijks. Wat hebben we Gods aanwezigheid gemerkt!!
Ik vond het heel fijn dat ik meekon en mocht!
Aimée:
De werkvakantie was echt een hele bijzondere ervaring. Je ziet mensen in verdrietige omstandigheden, maar mensen zijn ook heel dankbaar voor alles wat je voor ze doet. Als groep hadden we het ook heel gezellig. Ik had dit niet willen missen!
