Commissie Hulp Roemenië & Moldavië (CHR&M)
Op 7 november zijn Chris en ik met 4 personen van een stichting uit Ridderkerk naar Iasi in Oost-Roemenië gegaan. Vandaar met twee Roemenen, Emanuel en Sebastiaan, gelijk door naar Niorcani in Moldavië waar we middernacht veilig en wel mochten aankomen. Hier werden we door het echtpaar Sascha en Alisia verwelkomt! Sascha is van oorsprong een Rus en Alisia komt uit Moldavië. Na nog warm gegeten te hebben zijn we gaan slapen.
De andere morgen met elkaar ontbijten en hebben gesprekken gevoerd over de ontwikkelingen in Moldavië en Niorcani. Daarna een aantal voedselpakketten gemaakt en met 2 broden er bij, bij een aantal armen in het dorp weggebracht. Wat is het verschil in welvaart groot tussen veel mensen in Oost-Europa en bij ons! Tijdens het rondbrengen van de voedselpakketten komen we op de erven ook de kippen tegen die met geld van de CHR&M in het voorjaar gekocht zijn. Ze zien er goed uit en het wordt zeker gewaardeerd! Op de vraag of de zadenpakketten voor de moestuinen goed waren, wordt volmondig beantwoordt. Van de Rus Micha, die veel voor het kerkje van Nirocani mag doen, beginnen de ogen direct te glimmen! De zaden uit NL zijn van beste kwaliteit en hebben goede opbrengst!
`s Middags gaan we naar Tirnova waar we een naschoolse opvang hebben bezocht en er gesprekken zijn gevoerd voor het opstarten van gezinssponsoring. Dit is een project van de stichting SDEL uit Ridderkerk. We hebben enkele arme gezinnen bezocht en bij het echtpaar wat met veel enthousiasme al jaren de drijvende kracht achter verschillende projecten is, hebben we `s avonds gegeten. Hier mochten we horen van Gods goedheid en uitreddingen in zorgen en noden. Het was een fijn samen zijn!
Donderdag 9 november gaan we op weg naar Oekraïne. Na ruim 1,5 uur rijden komen we bij de grens Mamalyha tussen Moldavië en Oekraïne. Eindeloze rijen vrachtwagens staan er te wachten. Sommige chauffeurs staan 4! dagen bij de grens voor ze aan de beurt zijn en er doorheen mogen. Wij komen er vrij snel overheen. We rijden door naar de plaats Tsjernivtsi en komen we aan bij een groot gebouw waarin vluchtelingen opgevangen worden. Deze vluchtelingen komen uit het oorlogsgebied, het oosten van Oekraïne, en worden dus in dit deel van Oekraïne opgevangen.
Een zeer bevlogen predikant runt deze organisatie. Hijzelf heeft gezondheidsproblemen, zijn vrouw heeft kanker en ligt in het ziekenhuis. Ze hebben 6 kinderen. Ondanks dat is hij vol ijver voor alles en iedereen.
In de vluchtelingen opvang zit een vrouw met negen kinderen van minstens vier mannen. Vijf kinderen zijn met regelmaat in het ziekenhuis, sommigen zijn meer of minder gehandicapt. Haar laatste man sloot de kinderen op, mishandelde en verwaarloosde hen op en ontving geld van de staat wat hij voor zichzelf gebruikte. Hij was zeer slecht voor zijn vrouw en kinderen.
Deze dominee, Konstantyn, verteld hoe God steeds heeft geholpen met geld, juiste mensen op de juiste plaats en in noden steeds heeft voorzien God werkt en deze wonderen gaan vergezeld met Zijn Woord.
Hij verteld ons hoe de situatie in Oekraïne nu is. En deze verhalen van de vluchtelingen en de spanningen uit het oorlogsgebied gaan ons bevattingsvermogen te boven. Er zijn zeker 100.000 Oekraïense soldaten gesneuveld. Het gaat bijna geen familie voorbij! Rouw, verdriet, spanning, onzekerheid enzv. Er zijn 300.000 Russische soldaten gesneuveld waaronder veel Russische gevangenen die, omdat ze niets te verliezen hebben en geen toekomst hebben, zich noch erger als beesten gedragen. En dan de vele burgers die omgekomen zijn. Meer dan 50.000 mensen die ledematen missen en invalide geworden zijn. Tienermeisjes van 11, 14 en 15! jaar en ouder die verkracht zijn en zwanger zijn. Gevolgen, abortus of proberen christelijke adoptie ouders te vinden, maar wie wil een kind met een onbekende Russische vader?
De grootste zorg is niet de humanitaire hulp maar de traumatische gevolgen, en deze zijn immens!! Psychische nood! Er worden op dit moment 25.000 mensen opgeleid om in de toekomst mensen met oorlogstrauma’s te proberen te begeleiden. 'k Zal hier niet verder op doorgaan, maar het is heftig wat we te horen krijgen hier naar aanleiding van de vluchtelingen uit Oost Oekraïne. Er zijn 200.000 (delen van) Bijbels uitgedeeld. Daar is echt vraag naar. Er wordt ook aan ons gevraagd om Russische! en Oekraïens talige Bijbels, slaapzakken, dekens, winterjassen en goede schoenen voor kinderen, pallets met voedsel etc. Zelf mocht ik eerder van de GBS wat Bijbelse(kinder)boekjes ontvangen en deze heb ik bij deze vluchtelingen achter gelaten.
`s Middags gaan we naar een groot gebouw waar al decennia lang gehandicapten worden gehuisvest. Ze wilden het instituut geheel sluiten maar hebben nu een nieuwe directeur. Het is geen christelijke instelling.
De Oekraïense dominee en Emanuel proberen nu te helpen. De keuken is gerenoveerd en goederen zoals voedsel en medische goederen gaan er naar toe. We mochten binnen kijken maar geen foto's maken. Er zijn 53 gehandicapten verdeeld over 3 groepen. Het doel is om in de toekomst de contacten te intensiveren en we hopen en bidden of zo het evangelie een plaats mag krijgen.
In deze plaats is ook een protestantse kerk. De dominee word door de predikant van de orthodoxe kerk bedreigd. Hij dreigde de protestantse dominee te vermoorden. Deze zei, als je van God permissie hebt om mij te doden, moet je het doen.... Deze kerk vindt een goede ingang in deze plaats.
Steeds horen we over levens die veranderd zijn en worden.
Deze dominee vertelde dat God hem in januari van 2022 bekend heeft gemaakt dat er in het oosten van OekraÏne oorlog zou komen, mede omdat daar weinig of geen Christelijk geloof is en veel Russen wonen met slecht gedrag. Hij mocht vast geloven dat het in de regio waar hij woont niet zou komen. In alle provincies zijn bommen gevallen behalve in de provincie waar we nu zijn….
We bezoeken een fabrieksterrein waar een loods staat waar Emanuel alle humanitaire goederen naar toe brengt en vanuit deze loods worden die verdeeld naar daar waar het nodig is in Oekraïne. Ook een klein deel medische goederen vanuit onze commissie is via dit punt naar ziekenhuizen gebracht. Een team van zo`n zes mensen werken hier elke dag. Zij gaan elke week naar het oorlogsgebied waar ze hulpgoederen brengen bij soldaten, armen, ouderen die eenzaam achter gebleven zijn in bijna verlaten dorpen…..En dit alles is niet zonder groot gevaar. In vier dorpen is een oven geregeld waarmee ouderen zelf brood kunnen bakken. Maar dit betekend ook dat er elke week weer meel, olie e.d. aangeleverd moet worden om de broden te kunnen bakken. Dit zijn enorme, steeds terug kerende kosten! Maar altijd gaat het vergezeld van het uitdelen van Nieuwe Testamenten.
Emanuel krijgt veel goederen uit Duitsland maar draait zelf voor transport kosten op. Afgelopen jaar waren dit 200 vrachtwagens en € 500.000 alleen al de transport kosten.
Met veel indrukken rijden we weer naar Roemenië. `s Avonds bezoeken we nog de loods waar al de vrachtwagens met humanitaire goederen binnen komen en hiervandaan worden verdeeld (via die loods) in Oekraïne, Moldavië en ook Roemenië zelf. Vrijdag bezoeken we nog enkele projecten van de stichting uit Ridderkerk en zaterdag reizen we weer naar huis terug met veel huiswerk in meerderlei opzicht! We willen kijken of we een klein steentje kunnen bijdragen in de toekomst voor Niorcani en de nood in Oekraïne.
We hebben opening om via kerkelijke weg mensen in nood en armoede te kunnen bijstaan en helpen op heel bescheiden schaal. Als u nog wat kunt missen? Dan geven we dit graag door! Als CHR&M betalen we de reizen die we maken altijd zelf. Als CHR&M hebben we bijna geen kosten. Alles wat we aan giften of collecten mogen ontvangen geven we 100% door aan onze naaste in Oost-Europa. Mogen we op u rekenen?
Wilt u het werk van de CHR&M voor onze naaste in Roemenië en Moldavië steunen met een gift? (Een gift is eventueel aftrekbaar voor de belasting.) Rek. num. NL65RABO0395079012 t.n.v. Comm. Hulp Roemenië Gereformeerde Gemeente H`veld-G`dam. Tel: 06-13868577 / e-mail: roemenie@kliksafe.nl / www.commissiehulproemenie.nl
Met vriendelijke groet, CHR&M
Zondagmorgen maken Cors, Gerard en ik een wandeling door de natuur. Hier begint de kerkdienst pas om 11.00 uur. Deze wordt geleid door ds. Mike Pál. Hij spreekt over het leven van de eerste Christengemeente uit Handelingen 2. Voor de preek worden wij aan de gemeente voorgesteld en vertelt wat we komen doen. Zelf mogen we ook enkele woorden tot de gemeente spreken en na een hartelijke groet proberen we met enkele woorden te wijzen op zonde en genade, wedergeboorte en het geloof in de Heere Jezus. Dan zingen we als groep psalm 42:1 en gaan luisteren naar de dienst. Dit laatste is lastig, wij kennen geen Hongaars. Na de dienst vertelt de dominee waarover hij gepreekt heeft. We kunnen er van harte mee instemmen! `s Middags luisteren we naar een preek over Romeinen 6:5 van ds. Huijser met behulp van laptop en cd.
I.v.m. de hoeveelheid werk hebben we ons programma aangepast. Maandag en dinsdag wordt er de hele dag gewerkt. We krijgen hulp van een groepje Roma`s in Kécz. Dinsdagavond voetballen en honkballen we nog met een grote groep jongeren van de kerk van Kécz. Woensdagmorgen vroeg wordt ik al gebeld door Maarten, de chauffeur die met de vrachtwagen met huisraad van Nina en Feri en hulpgoederen onderweg is naar ons. Met Gerard ga ik naar Kiskereki en daar is Maarten reeds aangekomen. We lossen een deel van de vrachtwagen en rijden daarna naar Pósalaka. Hier gaan Feri en Nina met hun dochters wonen. De anderen van de groep komen ook en we lossen met elkaar de inboedel. Het huis waarin ze gaan wonen is nieuw, maar nog lang niet klaar. Het belangrijkste is gedaan en verder hopen ze de komende weken er aan te werken. Als groep gaan we in het grote stuwmeer wat verder naar achteren ligt zwemmen. Dan nemen we afscheid en vertrekken we naar de bergen. Vandaag is het een dagje uit. Na een uur rijden komen we bij een mooie wandelroute aan. Langs de snelstromende beek volgen we het bergpad. We genieten van de prachtige natuur. Vogels, planten, een mooie waterval. En natuurlijk gaan er enkele nat onder de waterval. We eten op de terugweg bij een restaurantje en halen de vrachtwagen op bij Feri en Nina. Omdat Maarten de andere dag flinke einden met de vrachtwagen moet rijden naar de andere losadressen en een begin met de terug reis naar NL wil maken rijdt ik de vrachtwagen naar Kécz. Moe maar voldaan komen we tegen middernacht aan. Een deel slaapt al. Donderdagmorgen wordt er hard gewerkt en in de middag gaan we op pad met een jager. We eten eerst op een afgelegen plekje. Dan mogen we met een luchtbuks schieten op een papier met punten die aan een boom gehangen wordt. Dan schieten we met pijl en boog. Een traditioneel iets van de Hongaren. Dat blijkt allemaal moeilijker dan het lijkt. We maken een lange wandeling door natuur en langs akkers. Vele soorten vogels, vlinders en libellen zien we. `s Avonds eten we bij de burgemeester. Vrijdag wordt alles op alles gezet om zoveel mogelijk werk af te kunnen krijgen. We eten in Kécz `s avonds en `s nachts rond een uur of 02.00 vertrekken we naar NL. De chauffeur komt eerst veilig thuis en ook wij mogen veilig thuis komen zaterdag met de avond. Dankbaarheid vervult ons als we terug mogen zien op deze werkvakantie.
Hieronder een aantal foto`s
